Eloise Dhuy – 2011 //
Bir aile, yeni kurulmuş bir yuva… bir köy, emekli, zahmetli bir hayat, ancak topraklar, çocuklar, hayvanlar, bir ev… bir dil, veliler, büyük kentlere göç etmiş akrabalar… kutlamalar, düğün baharları, halaylar, danslar, müzikler…
Ve…savaş, yakılan köy…tehditler, korucu olma, çatışmaya katılma, silaha sarılmayı reddediş… göç, terkedilmiş topraklar, en yakın kente gidiş, sadece orta boylu bir kent ama o kadar uzak, dev, yabancı, uçsuz bucaksız bu kent…köyde bırakılmış aile, kardeş, annebaba, çocuk…
Uyum, işsizlik…serbest çalışmak için çabalar, girişimler…birkaç yıl istikrar…ailede geçirilen güzel kısa günlerde hamile kalan, çocuk doğuran eş…ekonomik kriz…yeniden göç, bazıları için Ankara’ya, diğerleri için Istanbul’a gidiş, bir amca, bir kuzen, bir tanıdığın yanına…
Gecekondu semtinde kiralanmış bir ev…kentin tarih semtlerinde bir düzine « bekar » ile paylaşılan birkaç metrekarelik bir oda…bazen evli olan ama yalnız, ailelerinden uzak ve yalnız « bekarlar »…
Ufak tefek işler…tekstil atölyelerinde yavaş yavaş öldüren işler, seyyar satıcılık, hamallık…ama çoğu zaman çöpten çıkan ekmek… aşiretten ilk gelen kişiler, amca, kuzen, 11 yaşına gelen küçük yeğen, ekmeklerini “kağıda çıkarak” kazanıyormuş’…kağıda çıkmak…
Sokakta çalışmak…gece ve gündüz…soğuk, sıcak, kar, yağmur…günlük masrafları en aza indirmek, parayı aileye göndermek için cebinde tutmak…okula bütün çocukları, kızlar dahil, göndermeye değer vermek…
Başkalarının atıklarını geri kazanarak yaşamak…sokağın şiddeti…trafik, yağmur, gece, kar…hor görülmek ve ama bazen de dayanışmak…sokağa gösterişsizce ayrıştırılmış kuru atık, karton, gazete bırakan semtliler… sahte zabıta memuru çetelerinin şiddeti… pislik, hastalıklar…utanç, haysiyet…yorgunluk, taşınacak kağıt kiloları, çekilecek araba…saymadan yapılan harcamalar…şeref…mevsimleri düzenlemeye devam eden kutlamalar, çılgın masraflara bahane olan düğünler…hayaller…kendisi için değil artık ancak çocuklar için… çabucak büyüyen kızlar okumayı bilecek, annelerinin aksine…beraberliğe, dürüstlüğe verilen kıymet…görünmez olmak, bununla idare etmek…daha aşağıya düşmemek için çöpleri toplamak…
Ve bir gün…
Sokakta…
Arabasıyla zorluk çeken bir arkadaşına yardım etmek için karşıya geçmek…
Geceyi delen bir arabanın ışıkları…
Gece, yağmur, sıradan bir iş günü…
Dizlerini döven kadınlar… eş, anne, kardeş
Yağmur altında ağıtlar….
Artık var olmayan bir hayat…
Kaçış, dürüstlük, alçakgönüllük dolu bir hayat…
Bir hayat büyüklük.